1) حدود و میزان پوشش: بدون شک هر اندازه بدن زن پوشیده‏تر باشد نقش نیرومندترى در دورسازى دیدگان نظاره‏گر ایفا مى‏کند. اگر نگاه‏هاى آلوده را همچنان که در روایات آمده است «تیرهاى زهرآلود شیطان» بدانیم، پوشش زن همانند قوسى است که تیر از آن کمانه مى‏کند و منحرف مى‏شود و از اصابت و نفوذ در هدف باز مى‏ماند. بر عکس هر اندازه بدن زن برهنه‏تر باشد تیرهاى شیطانى را بیشتر متوجه خود ساخته و از آن آسیب خواهد دید. از همین روست که چادر را حجاب برتر شناخته‏اند، زیرا با وجود شرایط دیگر، بیشترین پوشش و مطمئن‏ترین مصونیت را فراچنگ مى‏آورد.

2) کیفیت پوشش: میزان ضخامت و حتى کیفیت دوخت لباس خود بخش مهمى از حجاب را تشکیل مى‏دهد بدون شک لباس‏هاى نازک و تنگ و بدن‏نما فرودگاه پیکان مسموم شیطان و موجب خیره شدن چشم‏هاى هرزه و آلوده و به فساد کشاننده جامعه است. در مقابل لباس‏هاى غیربدن‏نما، دیده‏ها را از خود دور مى‏سازد، و سلامت معنوى نفوس را تأمین مى‏کند.
3) رنگ‏ها: تردیدى نیست که برخى از رنگ‏ها دیده‏ها را خیره مى‏سازد، و پاره‏اى دیگر نگاه‏ها را از خود مى‏راند و دور مى‏سازد. اکنون سؤال مى‏شود کدامیک از این دو براى تأمین حجاب واقعى و مصونیت معنوى جامعه و خیره نکردن چشم‏ها و بر افروختن آتش شهوت مفیدتر است؟

4) شیوه‏هاى رفتارى: طرز صحبت و چگونگى راه رفتن و. نیز بخشى از حجاب به معناى وسیع کلمه است. حفظ وقار و متانت هم همان نقشى را دارد که پوشش زن دارد و عدم رعایت آن نیز برآیندى چون برهنگى در پى دارد. ازاین‏رو قرآن مجید یکى از صفات خوب زنان مؤمن را که در رفتار دختران شعیب بیان مى‏کند همان «حیا» و وقار است.

پى‏نوشت‏

 (1) (ر. ک: حجاب در ادیان الهى، محمدى آشنانى)